Twierdza Wisłoujście: od kuli artyleryjskiej do renowacji

Prace renowacyjne i konserwatorskie są obecnie przeprowadzane w Twierdzy Wisłoujście, znanym gdańskim zabytku o unikalnej strukturze i bogatej historii. Mieszkańcy Gdańska oraz zwiedzający z zaciekawieniem obserwują postęp prac, oczekując na ponowne otwarcie tej jedyną w swoim rodzaju twierdzy.

Niezwykła Twierdza Wisłoujście jest prawdziwą perełką architektoniczną, której nie można znaleźć nigdzie indziej w Europie. W ciągu wieków gościła liczne znakomitości, takie jak królowie i książęta, w tym Sobieski, Zygmunt Stary i Zygmunt August. Car Piotr III i cesarz Napoleon Bonaparte również odwiedzili to miejsce. Co więcej, książę Józef Poniatowski dwukrotnie przybył tu na wizytę, a Zygmunt III Waza w 1598 roku wyrył swoje imię na galerii wieży puginałem.

Kiedyś morskie fale uderzały o mury twierdzy, a jej wieża służyła jako latarnia morska, prowadząc statki do portu gdańskiego. Choć wieża nigdy nie padła ofiarą szturmu, jej historia była pełna zwrotów akcji. Po II wojnie światowej przez długi czas pozostawała w stanie opuszczenia i niszczenia.

Twierdza Wisłoujście jest skomplikowanym zabytkiem, który łączy różne style architektoniczne począwszy od gotyku. Jej centralnym punktem jest cylindryczna wieża otoczona ceglanym pierścieniem domów oficerskich. Twierdzę otacza czterobastionowy Fort Carré i Szaniec Wschodni z pięcioma bastionami i dwoma rawelinami, z których tylko jeden przetrwał do dzisiaj. Na przeciwnym brzegu Wisły znajdował się kiedyś Szaniec Zachodni, jednak został on rozebrany pod koniec XIX wieku.

Bastiony Fort Carré i Szaniec są otoczone fosami zasilanymi z Leniwki. Do 1758 roku wieża położona w centrum twierdzy służyła jako latarnia morska. W okresie międzywojennym mieścił się tam klub żeglarski. Podczas II wojny światowej przekształcono ją w lazaret. W 1945 roku wieża została zniszczona w około 60% poprzez ostrzał artyleryjski, ale została odbudowana pod koniec lat 50-tych.